ხასიათი, ზნე, ნირი; ხასიათის თვისება
- ~ı bozuk უხასიათო, უზნეო; მძიმე ხასიათისა; სულმდაბალი
- ~ı tutmak ა) ცუდი ხასიათის გამოჩენა (გამოაჩენს); გაჯიუტება, გაჭირვეულება; ბ) გაბრაზება (გაბრაზდება), გაჯავრება (გაჯავრდება); გაგულისება
- ~ı tuttu გაბრაზდა, განრისხდა
- ~ına göre hareket eder თავის ჭკუაზე დადის
- babasının ~ına çekmiş მამის ხასიათი გამოჰყვა
- şairlik ~ı პოეტური უნარი, ნიჭი
Source: თურქულ-ქართული ლექსიკონი / საქ. მეცნ. აკად., აღმოსავლეთმცოდნ. ინ-ტი ; შემდგ. : ნუნუ გურგენიძე, გაიანე თუშმალიშვილი, ეთერ მამულია [და სხვ.]; რედაქტორი : ლია ჩლაიძე. - სტამბოლი, 2001.