fatih

1. Arab.
   დამპყრობელი, დამპყრობი
    

   ~i bilad ქალაქთა დამპყრობი ~ül ebvab ბედნიერების კარიბჭის გამხსნელი (ღმერთის ეპითეტი)

2. Hist.
   Arab.
   ფათიჰი (სულთან მეჰმედ II მეტსახელი, რომელიც მას კონსტანტინოპოლის დაპყრობის შემდეგ უწოდეს)
   Source: თურქულ-ქართული ლექსიკონი / საქ. მეცნ. აკად., აღმოსავლეთმცოდნ. ინ-ტი ; შემდგ. : ნუნუ გურგენიძე, გაიანე თუშმალიშვილი, ეთერ მამულია [და სხვ.]; რედაქტორი : ლია ჩლაიძე. - სტამბოლი, 2001.