ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginლექსიკონი ქართული
* - <
[ {
Ֆ ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჲ ჳ ჴ ჵ – ●
ვ< ვ~ ვა ვბ ვგ ვდ ვე ვვ ვზ ვთ ვი ვკ ვლ ვმ ვნ ვო ვპ ვჟ ვრ ვს ვტ ვუ ვფ ვქ ვღ ვყ ვშ ვც ვძ ვწ ვჭ ვხ ვჯ ვჰ ვჳ ვჴ
ვნა ვნე
Suggest a term Print version

ვნება

L. პასიონე B.
(+ 26, 20 დაბად. ZAa) ითქმის ვ ნ ე ბ ა დ ჴორციელ(ნ)იცა, ვითარ–იგი სნეულებაჲ და წყლულებაჲ; ითქმის ვ ნ ე ბ ა ჲ სულიერიცა, რომელ არს გულის–თქმა, გულის–წყრომა და ეგევითარ(ნ)ი (+ რომელ არს ტვირთვა B) ZAB.

ესე ვნება სახელ–მოდგამობით ითქმის, რამეთუ ითქმის ვნება(დ) ჴორციელიცა, ვითარ–იგი სნეულებაჲ და წყლულებაჲ; ითქმის კვალად ვ ნ ე ბ ა ჲ სულიერიცა, რომელ არიან გულის–თქმა, გულის–წყრომაჲ და არს ზოგადი ვიდრემე და ნათესაო(ვ)ანი ვნება ცხო(ვ)ელისაჲ, რომელსა შეუდგს გემოვნებაჲ და მწუხარებაჲ რამეთუ ვნებასა შეუდგს მწუხარებაჲ, რამეთუ ევნებოდის რაჲ, უგრძნობელთა არა ელმის. არა სადმე ვნებაჲ იგი არს ლმობა, არამედ გრძნობაჲ ვნებისაჲ (ვრცელად იოვანე დამასკელის ფილასოფოსობის 35 თავში იძიე)1 CE.

 
1 იგულისხმება "გარდამოცემის" 35–ე თავი: "ვნებისა და მოქმედებისათჳს".
See also: [ვნ
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9