კუდური

1. (2 შჯულ. 23, 1) უკუდო ZA.
   See also: კუდა, კუდი
2. კუდიანი. ამას მსოფლიონი გრძნეულს უწოდენ და არცა თვით იციან და არცა მჩემებელთა მისთა, თუ რაჲ არს და ვითარ არს გრძნების–მოქმედება, და ტყუ(ვ)ილსა რასმე შე(ს)წმასნიან ZA.

   კუდიანი. ამა კუდურთა და კუდიანთა მსოფლიონი გრძნეულსა უწოდენ, და არცა თვით იციან, არცა მჩემებელთა მისთა, თუ რაი და ვითარ არს გრძნეულება, და ტყუილს რასმე შესწმასნიან B. განუმარტავია Ca.

   See also: გრძნეული