(21, 22 ფსალმ.) რქა არს პირუტყვთა თავსა ნაბამი; რ ქ ა ეწოდების ვენაჴის ლერწსა (79, 12 ფსალმ.); რ ქ ა ეწოდების, რომელსა ჭამდა უძღები(ს) შვილი (15, 16 ლუკა); რ ქ ა ეწოდების ხილსა ერთსა, ლობიოსა ჰგავს; რ ქ ა ეწოდების ასოსა ზედეთ წარზიდულსა, – იოტასთან ნახე (5, 18 მათე) ZA.
რქა არს პირუტყვთა თავთა ზედა აღმოსრული; რ ქ ა ეწოდების ვენაჴის ლერწსა; რ ქ ა ეწოდების, რომელსა ჭამდა უძღები შვილი (ლუკას 15, 16); რ ქ ა ეწოდება ხილსა ერთსა, ლობიოს ჰგავს; (მათეს 5,18). რქა იოტასთან ნახე B. რქა არს, რომელი პირუტყვთა თავთა აღმოსული აქვს; რ ქ ა ეწოდების ვენაჴის რტოთა; რ ქ ა დ ითქმის საჭმელი უძღების შვილისა, რომელი არს მსგავსი ლობიოსა. იოტა და რქა არს Cb. განუმარტავია CaqDE.