
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ლექსიკონი ქართული

* - <
[ {
Ֆ ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჲ ჳ ჴ ჵ – ●

ს ს´ სა სდ სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სჩ სც სძ სწ სჭ სხ სჯ სჰ სჳ

Suggest a term Print version

სალამანდრა

L. სალამანდრა B.
Turk. სალამანდრ Z, სამანდარ Aa.

(მძრომ.) იტყვიან (+ სალამანდრასათვის B) ცხო(ვ)ელი არსო, ჰაერით შთამოიგდებისო, სწორი ისავროჲსაჲ, გინა მცირი(სა) ხვითქისა, ცეცხლსა (ცეცხლთა B) შინა შევალსო, თვით არ(ა) დაიწვის(ო) და ცეცხლი დაშრტებისო ZAB.

(მძრომ.) სალამანდრა არს (^∞ არს სალამანდრა CaqD) ცხო(ვ)ელი, რომელი ჰაერით შთამოიგდების მსგავსი მცირისა კორკოდილოსი, რომელ არს ხ ვ ი თ ქ ი; ცეცხლსა შინა შევალს, თვით არ(ა) დაიწვის და ცეცხლი დაშრტების. სალამანდრა ცხოველი არს სწორი ისავრჲსაჲ სიდიდით(ა), გინა თუ მცირისა კორკოდილოსა, რომელ არს ხ ვ ი თ ქ ი CD. (მძრომ.) არს სალამანდრა ცხოელი ერთი, რომელი ჰაერით შთამოიგდების მგზავსი მცირისა კორკოდილოსი, რომელ არს ხვითქი, ცეცხლსა შინა შევალს, თვით არა დაიწვის და ცეცხლი დაშრტების E.