
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ლექსიკონი ქართული

* - <
[ {
Ֆ ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჲ ჳ ჴ ჵ – ●

უმა უმე უმზ უმთ უმი უმკ უმო უმრ უმს უმუ უმყ უმც უმწ უმხ უმჯ უმჴ

Suggest a term Print version

უმეცარი

Turk. ^[ავამ^] Ca.

თვით არ(ა) იცოდეს, თუ ვინმე სიმთრვალით (სიმთვრვალით A), ანუ გულმწყრალობით ქ(მ)ნას რამე, ნუ აბრალებს უმეცრებასა, ვინათგან (ვინადგან A) ნებსით დაითრო; არამედ ესე არს უმეცრება, რომელმან ჩვეულობისა (ჩვეულობითა Aa; ჩვეულებისა B) მსროლელმან მამა ანუ ძმა (ძე B) წარმავალი დახვდა, წყლა და მოკლა ZAB.

(+ უცოდნელი Cb). ხოლო თუ ვინმე სიმთრვალით (სიმთვრალით CqDE) ანუ გულმწყრალობით ქმნას რამე, ნუ აბრალებს უმეცრებასა, ვინათგან (ვინადგან E) ნებსით დაითრო, არამედ არს უმეცრება, რომელ ჩვეულებისასა მსროლელმა(ნ) მამა ანუ ძე წარმავალი დახვდა, წყლა და მოკლა (+ რომლისათვისცა აღმოაჩინებს, რამეთუ არა სათნო უმეცარი უმჯობესისა და არცა მეეჭვნე ბოროტად კეთილისა უნებლიათა ვნებათა მოითმენს, რამეთუ თვისისა ვერაგობისაგან არს უმეცრება იგი DE) CDE.