L. ნატურა B.Turk. თაბიათ ZAaBC.Arm. ბნუთივნ ZAa, ბუნუთუნ BE, ბნუთინ Cbq,ბუნუთინ Ca. (+ კათიღორ.2 Z) (+ ბუნება[ჲ] ZBCE) არს თ(ვ)ითოეულისა მყოფთაგანისა დასაბამი ძრვისა და მყუდროებისა, ვითარ–იგი ქვეყანა(ჲ)იძრვის აღმოცენებად ნაყოფთა, ხოლო მყუდროებს ადგილითი–ადგილად დაწყებისა მყოფობისათვის. ბუნება არა რა არს თვინიერ არსებისა, რამეთუ არსებისაგან აქვს ესევითარი ძალი, რომელ(ი) არს ძრვა და მყუდროება. და არსება არს მიზეზი ძრვისა და მყუდროებისა მისისა. (+ და ZA) ითქმის ბუნება მყოფობისათვის, რამეთუ ჭეშმარიტი (ჭეშმარიტად ABCE) მყოფი საქმე არს ბუნება (+ 1 კორინთ. 9, 21 Z; ბუნება უკვე არსება ნათესავი და ხატოვნება ერთ(ი) და იგივე არს საეკლესიოთა შჯულთაებრ, ვითარ–იგი პური, სიმინდი და ბოკელი, ვინაცა თანა ნერგ CE) ZABCE.
to main page 
top of page