
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ლექსიკონი ქართული

* - <
[ {
Ֆ ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჲ ჳ ჴ ჵ – ●

ჩ< ჩა ჩბ ჩე ჩვ ჩი ჩლ ჩმ ჩნ ჩო ჩრ ჩუ ჩქ ჩჩ ჩხ ჩჳ

Suggest a term Print version

ჩაწოლა

ცხენს მჯდომს კაცს ცხენი დაუწვეს, გინა ცხო(ვ)ელი სიღრმეში დაწვეს, გინა კაცი სხვის საგებელში დაწვეს, გინა შარდთა სიმღვრივის დალეკება, მსოფლიონი სახლის დანგრევასა ჩაწოლად უჴმობენ, თუცა არავის ავნო რა ZA.

ესე არს ცხენს მჯდომის კაცის ცხენის დაწოლა, გინა რაჲც ცხოელი მდგომი სიღრმეში დაწვეს, გინა კაცი სხვის საგებელში დაწვეს, გინა შარდთ სიმღვრივის დალეკება, მსოფლიონი სახლის სართულის დანგრევასაც ჩაწოლად უჴმობენ, უკეთუ არავის რა ავნო B. (+ ჩაწოლა Ca) არს რა კაცი ცხენს(ა) იჯდეს და ცხენი დაწვეს (ჩაწვეს Cb); ჩაწოლა არს (ჩაწოლაა Cb) რა კაცი სხვას(ა) ვისმე საგებელთა (საგებელსა შინა Cb) დაუწვეს (ჩაუწვეს Cb); ჩაწოლად ითქმის სახლის სართული ესრე(თ) დაინგრეს, არავის რა ავნოს, ანუ წყალმა(ნ) და შარდმან და მისთანამან (მისთანათამ Cb) დაილეკოს რამე Cab; განუმარტავია CqD.