[ც

1. See also: ხუცესი]
2. ესე ცანი ბოლოს(ა) ართრონი არს გამყოფელობისა, რამეთუ განარჩევს პირველსა მეორისაგან, ვინადგან (ვინათგან B) ვიტყვით უფალსაც(ა), მონასა, ყრმასა და ბერსაც, ცხო(ვ)ელსა და მკვდარსაც, სულიერსა და უსულოსაც(ა) და ესე (ესრეთ AB) ყო(ვ)ელთა სიტყვათა ბოლოდ მოვალს ZAB.
   See also: [ცან, [მეც
3. See also: ვიცი, იცი, იცის, იცოდა, მიცი, უეცი, უვიცი, უიცად, უცბი, უცები, ცებნა, მეც, [მეცნ, ცოდნა]
4. (ცემ)
   See also: გამცემელი, გამცემი, განგცე, გარდაცემა, გარდაცემული, გაცემა, გაცემება, გცემ, დაეცა, დაცემა, ეც, ეცა, ეცემა, ვეც, ვსცემ, ვცემ, ვცემდი, თაყუანის–ცემა, იცემდა, იცემება, კერპის თაყუანისმცემელი, მეც, მეცა, მეცით, მიიცემდა, მიმცემელი, მიმცემი, მიცემა, მოცემა, მუუცემია, მცა, მცემა, მცემელი, ნაცემი, საცემელი, სცა, სცემდა, სცემდეს, სცემდი, უკმოცემა, მოცემა, უცა, ყურიმლის ცემა, ყურცემულ, შესცა, შეცემა, შინა–განმცემელი, [ცემ, ცემა, [ცანი, ცემლი¹, ცხჳრს–ცემა, წარცემა, ჴელცემული]