ჭური

1. Turk. ქუფ Ca.
   Arm. ანოთ CD.
   (+ 4 მეფ. 11, 11 ZA) აბჯარი ZACD.
   See also: იარაღი, საჭურველი, სპილენძ–ჭური, ყჳბარი1, შეჭურვილი, ჭურვილი
2. (9, 15 საქმე) ქვევრი ZAD.

   ქვევრი. ჭური ეწოდების ტყბილისა საცავსა, ხოლო ტყბილი და ტკბილი მახლობელ არიან, რამეთუ ერთისა ასოთი განიყოფებიან. და ტყბილი ეწოდების წვენსა ყურძნისასა, ხოლო ტკბილი – თაფლთა და ყოველთა მისთანა(თა) გემოანთა; არამედ არცა ტყბილი და არც(ა) ტკბილი არა არს სულისა უტკბოსი. და ჭური ეწოდების საცავსა ტყბილისასა და კვალად ჭური – ჯაჭვთა და ჯავშანთა, რომელ(ი) არს საცავი სხეულისა და სულისა, რომელ არს ყოველთა უტკბოსი. ხოლო ესე ჭური, საცავი ტყბილისა, განიყოფებიან (განიყოფების Cq), რამეთუ დიდთა ეწოდებიან (ეწოდების Cq) ქვევრი და მისსა შედეგსა – ყვიბარი და მისსა უმცროსსა – ქოცო, არამედ ყოველივე ჭური არს C.

   See also: ზნოან, იარაღი, ტკბილი, ტყბილი, ქოცო, ქუევრი², ჭურჭელი