არქიტექტურული სტილი, რომლისთვისაც დამახასიათებელია არკადები, გუმბათები და მდიდარი გეომეტრიული ორნამენტი; გავრცელებული იყო მუსლიმანურ ქვეყნებში, კერძოდ, ესპანეთში (მავრების ბატონობის დროს, მე-7-8 საუკ.) [ჩრდ. აფრიკის მუსლიმანური ქვეყნების (ახლანდელი ალჟირის ნაწილისა და მაროკოს) ძველი სახელწოდების - მავრიტანიის - მიხედვით].
Source: ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწორებული და შევსებული გამოცემა. - თბ. : განათლება, 1989. - 600 გვ. ; 16 სმ.см.