ნავთლუღი

ვახუშტის მიხედვით ნავთლუხი–სადაც „დის ნავთი“ („აღწერა", 54). XVIII საუკუნის II ნახევარში სოფელი ყოფილა. მოგზაურ გიულენშტედტის ცნობით სოფელ ნავთლუღში ცხოვრობდა 50 კომლი. მათ ჰქონდათ საკუთარი ციხე-კოშკი, რომელიც ყაფლანიშვილებს ეკუთვნოდათ. რკინიგზის გაყვანის შემდეგ უშუალოდ დაუკავშირდა თბილისს. აქ იყო ნავთობის ჭაბურღილები (საიდანაც მიიღო თავისი სახელწოდება). ნავთლუღის ქედის ტერიტორიას და თბილისის „მხარეს სამხრეთ მტკვრისაგან გამოყოფდა ვრცელი ადგილი დირსიჭალა ნავთლუღი, როგორც თბილისის ნაწილი, აღმოცენდა მხოლოდ XIX საუკუნის დამდეგს, როდესაც მეფის მთავრობამ აქ დაასახლა გადამდგარი ჯარისკაცები და რუსი მოხელეები–ადგილის კოლონიზაციის მიზნით (ნ.ერეკლესციხე).