ადგილი ზარაფხანის სამხრეთ – აღმოსავლეთით. სარიმაჯი სპარსული სიტყვაა და ნიშნავს „უღელს“, ესეიგი უღლის, მემკეთებელ ხელოსანთა რიგი (მერაბ ბერძნიშვილი „თბილისის გარეგანი სახე XVIII საუკუნის“ თბილისი 1965); მოხსენიებულია 1716 წელი მამულის გაცვლის წიგნში (საქართველოს ხელნაწერთა ინსტიტუტი, ფ.HD, საბუთი 13, 004; საქართველოს ცენტრალური არქივი ფ. 1450,
Source: თბილისისა და მისი მიდამოების ტოპონიმია /გრიგოლ ზარდალიშვილი; საქ. სსრ ი. გოგებაშვილის სახ. პედ. საზ-ბა. თბ.: თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1978.