Рвать,

1. рву,
   рвёт
   უსრ.
   что 1.[ამო]გლეჯა ([ამო]გლეჯს), [და]გლეჯა, ამოძრობა:
   2.დახევა (ხევს, იხევს), დაფხრეწა, დაგლეჯა:
   3.მოწყვეტა, გაწყვეტა, დაწყვეტა:
   4.საუბ. აფეთქება:
   5.უპირ. ტეხა, ტკივილი:
    

   1.р. гвозди ლურსმნების ამოგლეჯა, ამოძრობა;
   буря с корнем рвёт деревья ქარიშხალი ძირფესვიანად გლეჯს ხეებს;
   не рви из рук! ხელიდან ნუ მგლეჯ!
   2.р. платье კაბის დახევა;
   р. письма в клочки წერილის ნაფლეთებად, ნაკუც-ნაკუცად დახევა, წერილის ნაფლეთებად, ნაკუწებად ქცევა;
   р. траву ბალახის გლეჯა.
   3.р. цветы ყვავილების მოწყვეტა;
   машина рвёт нитку მანქანა ძაფსა წყვეტს;
   р. отношения გადატ. ურთიერთობის გაწყვეტა.
   Р. кольцо окружения გადატ. ალყის გარღვევა.
   4.р. скалу динамитом დინამიტით კლდის აფეთქება, მონგრევა.
   5.руки рвёт ხელები ტეხს.
   Р. зубы კბილების ამოღება, დაძრობა.
   Он рвёт и мечет ბრაზობს, ცოფ[ებ]სა ყრის.

2. Рвать,
   рвёт
   უპირ.
   უსრ. кого что საუბ. პირის ღებინება (აღებინებს), რწყევა:
    

   больного рвёт ავადმყოფს აღებინებს.