Рядить,

1. ряжу,
   рядит
   უსრ.
   кого что გადაცმევა (გადააცმევს ხოლმე), მორთვა:
    

   р. шутом (кого-н.) ვინმესათვის მასხარის ტანსაცმლის გადაცმევა, მასხარის ტანსაცმელში გამოწყობა.

2. უსრ.
   ძვ. 1.წესრიგის დამყარება (წესრიგს ამყარებს), გამგებლობა.
   2.кого что გარიგება (ურიგდება):
    

   1.Судить и р. განსჯა-გამგებლობა.
   2.он рядит извозчика მეეტლეს ურიგდება.