последная,
последнее,
1. უკანასკნელი, საბოლოო, ბოლო:
2. არსებ.
Последнее,
последнего,
საშ. უკანასკნელი; რაც კი გააჩნდა:
- 1. п. курс უკანასკნელი კურსი;
в п-ее время უკანასკნელ დროს, ბოლო ხანებში.
В п. раз უკანასკნელად;
он дошёл до п-ей крайности უკიდურესობამდე მივიდა, უკიდურეს მდგომარეობაში ჩავარდა;
это уже п-ее дело ეს კი სულ არაფრად ვარგა;
он изругал его п-ими словами უშვერი სიტყვებით გალანძღა.
2. он взял у него п. უკანასკნელი (რაც ჰქონდა) გამოართვა.
До п-его უკანასკნელ შესაძლებლობამდე.