Право,

1. საშ.
   1. ნაირმნიშვ. უფლება:
   2. სამართალი:
    

   1. п. голоса ხმის უფლება;
   лишить (кого-л.) п-а ვინმესათვის უფლების ჩამორთმევა;
   восстановить в п-ах უფლებებში აღდგენა;
   иметь п. (на что-н.) რისამე უფლების ქონა;
   с полным п-ом სრული უფლებით;
   водительские п-а საუბ. მანქანის ტარების უფლება.
   2. уголовное п. სისხლის სამართალი.
   На равных п-ах თანაბარი უფლებებით.
   На п-ах (кого-чего) ვისიმე, რისამე უფლებით.
   По п-у სამართლიანად.
   В п-е უფლება აქვს, ნება აქვს.

2. ჩართ. საუბ. მერწმუნეთ, ნამდვილად, მართლა:
    

   я, п., не знаю, что мне делать მერწმუნეთ, არ ვიცი, რა ვქნა.
   П. слово ღმერთმანი, გეფიცები.