сдержу,
сдержит
სრ.
1.кого что შეკავება (შეაკავებს, შეიკავებს), შეჩერება, შეყენება:
2.что შესრულება (შეასრულებს):
- 1.с. натиск врага მტრის იერიშის, მოწოლის შეკავება, შეჩერება;
с. лошадь ცხენის შეყენება;
она сдержала смех სიცილი შეიკავა.
2.он сдержал слово სიტყვა შეასრულა.
С. себя
See also: сдержаться.