Спешить,

1. спешу,
   спешит
   სრ.
   სამხ. кого (что) დაქვეითება (დააქვეითებს):
    

   с. кавалерию კავალერიის დაქვეითება;
   с. всадника მხედრის დაქვეითება.

2. Спешить,
   спешу,
   спешит
   უსრ.
   აჩქარება (აჩქარდება ხოლმე), ჩქარობს, ეჩქარება, მიეჩქარება, მიეშურება:
    

   не с-и, ещё рано ნუ ჩქარობ, ჯერ ადრეა;
   он вечно куда-то с-ит მუდამ სადღაც ეჩქარება;
   он с-ит домой შინიდან მიეჩქარება, შინ მიეშურება;
   вы слишком с-ите მეტისმეტად ჩქარობთ.
   Не с-а აუჩქარებლივ, ნელა;
   часы с-ат საათი წინ მიდის, წინ არის.