изволю,
изволит
უსრ.
1. чего ან ინფინიტივთან ძვ. სურვილი (ისურვებს), ინებებს, ნებავს:
2.ბრძ. изволь(те) 1)ინებე(თ), კეთილინებე(თ):
2)კეთილი, ბატონი ბრძანდებით:
- 1.чего и-ите? რა გნებავთ, რას ინებებთ?
барыня и-ят отдыхать ქალბატონმა მოსვენება ინება, ქალბატონი ისვენებს.
Где и-или пропадать? ირ. სადა ბრძანდებოდი? სად დაიკარგე?
2. 1)и-ьте выйти! კეთილინებეთ და მიბრძანდით.
2)и-ьте, я согласен კეთილი, მე თანახმა ვარ.