махну
махнёт
სრ.
ერთგზ.
1. чем
გაქნევა (გააქნევს, გაიქნევს), დაქნევა.
2. გადავარდნა, გადაშვება, გადახტომა.
3. გასწევს, გაეშურება.
- 1. м. хвостом კუდის გაქნევა.
м. рукой ხელის დაქნევა.
2. он м-ул через забор ღობეზე გადახტა.
он м-ул в воду წყალში გადაეშვა.
3. м-ул в город ქალაქში გასწია.
м. рукой (на кого-что) ხელის ჩაქნევა ვინმეზე ან რამეზე.