гну,
гнёт
უსრ.
что ზნექა (ზნექს), [მო]დრეკა, [მო]ღუნვა (ღუნავს), დახრა (ხრის), მოხრა, მოკაკვა:
- г.проволоку მავთულის ღუნვა;
буря гнёт деревья ქარიშხალი ხეებს ხრის.
Г. шею, спину ქედის მოხრა, ფეხქვეშ გაგება.
Гнёт горб, спину წელებზე ფეხს იდგამს, ჭაპანწყვეტაშია.