მდ.
1.ტყავი;
2.საუბ. ქერქი, კანი.
- 1.медвежья ш. დათვის ტყავი;
он спасает свою ш-у გადატ. თავის ტყავს უფრთხილდება;
драть ш-у (с кого-н.) გადატ. ვისთვისმე ტყავის გაძრობა, ვისიმე ყვლეფა, გატყავება;
он с них по две ш-ы дерёт გადატ. ის მათ ტყავს აძრობს, ატყავებს, ყვლეფს.
Я это на своей ш-е испытал გადატ. ეს ჩემს თავზე გამოვცადე;
она стала ш. ш-ой გაძვალტყავდა.
2.Ух ты, ш.! აი, შე მყვლეფელო, წამგლეჯო.