Топить

1. топлю,
   топит
   უსრ.
   что დანთება (ანთებს); გახურება, გათბობა:
    

   т. печь ღუმლის დანთება, გახურება;
   т. квартиру ბინის გათბობა.

2. Топить,
   топлю,
   топит
   უსრ.
   что 1.[და]დნობა (ადნობს), გადადნობა, გამოდნობა:
   2.რძის ჟრობა:
    

   1.т. масло კარაქის გადადნობა;
   т. воск ცვილის დნობა.
   2.т. молоко რძის ჟრობა.

3. Топить,
   топлю,
   топит
   უსრ.
   кого что 1.ჩაძირვა (ძირავს), დანთქმა; დახრჩობა:
   2.გადატ. საუბ. დაღუპვა:
    

   1.т. корабль გემის ჩაძირვა;
   т. щенят ლეკვების დახრჩობა.
   Он топит горе в вине გადატ. დარდს ღვინით იქარვებს, იკლავს;
   вода топит берега ნაპირებს ლეკავს.
   2.они топят живое дело ცოცხალ საქმეს ღუპავენ.