Тыкать

1. тычу,
   тычет
   უსრ.
   საუბ. кого что 1.ჩასობა (ასობს), ჩარჭობა, ჩაყოფა, ჩაჩრა:
   2.ჩარტყმა, ჩაკვრა:
    

   1.тычет колья в землю სარებს მიწაში ასობს;
   поросёнок тычет нос в корыто გოჭი დინგს ვარცლში ყოფს.
   Т. булавкой в кожу ქინძისთავით კანის ჩხვლეტა.
   2.т. (кого-н.) в спину ზურგში ჩარტყმა.
   Т. пальцем (на кого что) თითით ჩვენება.
   Т. (свой) нос ცხვირის ჩაყოფა, სხვის საქმეში ჩაჩრა.
   Т. в нос (в глаза) что ან чем ნიადაგ ყვედრება.

2. тыкаю,
   тыкает
   უსრ.
   кого (что) და უდამატ. "შენობით" ლაპარაკი ("შენობით" ელაპარაკება):
    

   что вы меня т-ете? "შენობით" რატომ მელაპარაკებით?