тяготею,
тяготеет
უსრ.
1.к кому чему მიზიდვა ([მი]იზიდება); მისწრაფება ([მი]ისწრაფვის, ესწრაფვის), ეტანება, მიდრეკილება აქვს:
2.გადატ. над кем чем ლოდად, ტვირთად დაწოლა(აწევს), თან სდევს, არ ეშვება, დამძიმება:
- 1.он т-еет к учению სწავლას ესწრაფვის, სწავლას ეტანება, სწავლასაა მოწყურებული.
2.несчастья т-ют над ним უბედურება თან სდევს მას.