
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login რუსულ–ქართული ლექსიკონი

Жарить,

жарю,
жарит
უსრ.
кого что 1.[შე]წვა (წვავს), [მო]ხრაკვა, [მო]ხალვა:
2.უპირ. საუბ. დაწვა, დაცხუნება:

1.ж. курицу ქათმის შეწვა; ж. кофе ყავის მოხალვა. 2.солнце нещадно ж-ит მზე უწყალოდ აცხუნებს. Ж-ь в школу საუბ. გაიქე, გასწი, მოუსვი სკოლაში; так и ж-ит книгу за книгой წიგნს წიგნზე კითხულობს, წიგნებს ყლაპავს; ж-ит на гармошке გახურებული უკრავს გარმონს.