заблещу,
заблестит
და заблещет
სრ.
ბრწყინვის დაწყება (ბრწყინვას დაიწყებს), გაბრწყინება (გაბრწყინდება), აბრჭყვიალება, [გა]ელვარება, აკიაფება:
- вдали з-естела река შორს მდინარე აელვარდა;
на небе з-естели звёзды ცაზე ვარსკვლავები აკიაფდა, აელვარდა.
У неё з-естели глаза თვალები აუციმციმდა.