командую,
командует
უსრ.
1.განკარგულების, ბრძანების გაცემა (განკარგულებას, ბრძანებას აძლევს).
2.кем чем სარდლობა (სარდლობს), უფროსობა, მეთაურობა:
3.გადატ. кем, над кем ან უდამატ. მბრძანებლობა (მბრძანებლობს):
- 2.он к-овал полком პოლკს მეთაურობდა.
3.он привык дома к. მიეჩვია შინ მბრძანებლობას.