обижу,
обидит
სრ.
кого что წყენინება (აწყენინებს), განაწყენება, დაჩაგვრა, გულის ტკენა:
- меня о-дела его неблагодарность მისმა უმადურობამ გული მატკინა.
Природа не о-дела его талантом ბუნებას მისთვის ნიჭი არ დაუკლია;
бог о-дел его умом ღმერთს მისთვის ჭკუა არ მიუცია.
Мухи не о-дит ჭიანჭველას ფეხს არ დაადგამს.