Пасть,

1. паду
   падёт
   სრ.
   1. დაცემა (დაეცემა).
   2. მაღალფ. დაცემა (დაეცემა),
   დაღუპვა,
   დამხობა.
   3. გადატ. დაცემა, დაქვეითება.
    

   2. он пал на поле битвы ბრძოლის ველზე დაეცა, დაიღუპა;
   крепость пала ციხესიმაგრე დაეცა, დაემხო;
   царизм пал ცარიზმი დაეცა, დაემხო;
   3. он пал очень низко в глазах всех ყველას თვალში ძალიან დაეცა;
   он пал духом სულით დაეცა, სულიერად გატყდა.

2. მდ.
   ხახა (ნადირთა, თევზთა..)