обязательная,
обязательное
1.სავალდებულო:
2.ძვ. თავაზიანი, დაუზარებელი:
Обязательно
ზმნს.
1)სავალდებულოდ; აუცილებლივ, აუცილებლად, უეჭველად, უთუოდ:
2)ძვ. თავაზიანად.
- 1.о. предмет სავალდებულო საგანი;
о-ое постановление სავალდებულო დადგენილება.
2.он очень о. человек მეტად თავაზიანი, დაუზარებელი კაცია.
я о. приду აუცილებლივ მოვალ. .