отобью,
отобьёт
სრ.
1.кого что დარტყმით უკუგდება (უკუაგდებს), არიდება (აირიდებს), უკუქცევა; მოგერიება (მოიგერიებს):
2.გადატ. что მოსპობა, მოშლა; დაკარგვინება; განელება:
3.кого что (ძალით, ბრძოლით) წართმევა, დატოვებინება, დაგდებინება, გამოხსნა:
4.что მოტეხა (მოსტეხს), მომტვრევა, მოგდებინება:
5.что ტკენა (იტკენს), დაწყდომა (დააწყდება, დასწყდება), ჩაწყდომა:
6.что დარტყმის, დაკვრის შეწყვეტა.
7.что გამოკვერვა (გამოკვერავს):
- о. удар сабли ხმლის დარტყმის არიდება, მოგერიება;
о. неприятеля მოწინააღმდეგის უკუგდება;
о. атаку იერიშის მოგერიება.
2.о. горечь სიმწარის დაკარგვინება, გამოცლა.
3.о. добычу ნადავლის წართმევა, დაგდებინება;
о. орудие у врага მტრისათვის იარაღის წართმევა, დატოვებინება.
4.о. ручку у молочника სარძევისათვის სახელურის მოტეხა.
5.я отбил себе все внутренности გულ-მუცელი ჩამწყდა.
6.О. зорю დილის საყვირის დაკვრა;
часы отбили 12 საათმა 12 დარეკა.
7.о. косу ცელის გამოკვერვა.