ემპირიზმი

1. ფილოს. მიმართულება, რ-ის თანახმად, სინამდვილის შემეცნების წყაროს მხოლოდ გამოცდილება, ემპირია წარმოადგენს, ე. ი. ის, რაც ად-ნს გარესამყაროს ზემოქმედების შედეგად შეგრძნებებისა და აღქმების სახით ეძლევა. აზროვნება, ე-ის შეხედულებით, მხოლოდ ამ შეგრძნებების და აღქმების საფუძველზე აიგება და მისი სისწორის კრიტერიუმსაც ეს ემპირია, გამოცდილება წარმოადგენს. თუ აზროვნების პროდუქტი ეთანხმება გრძნობად მონაცემებს, ეს ნიშნავს, რომ აზროვნება ჭეშმარიტებას ასახავს.

2. ფს-გიაში — მიმართულება, რ-იც ფს-კის ფორმირებისა და განვითარების ერთადერთ ფაქტორად გამოცდილებას თვლის, საწინააღმდეგოდ „ნატივიზმისა“, რ-აც ასეთ ფაქტორად თანდაყოლილობა მიაჩნია. /იხ. ნატივიზმი და გენეტიზმი/.