მძიმე, ქრონიკული დაავადება. ახასიათებს პერიოდული გულყრები კრუნჩხვებითა და ცნობიერების დაკარგვით/ე. წ. დიდი გულყრა grand mal / ან ცნობიერების ხანმოკლე დაკარგვა კრუნჩხვების გარეშე / ე. წ. მცირე გულყრა — petit mal / ან ავადმყოფური მდგომარეობანი, რ-თაც ეპილეფსიის ეკვივალენტებს უწოდებენ. ამ უკანასკნელთ მიეკუთვნება: ცნობიერების ბინდისებური აშლა; გუნება-განწყობილების უმიზეზო შეტევისებური შეცვლა, რ-ის დროსაც ავად. სევდანარევი აგზნების მდგომარეობაშია /ე. წ. დისფორია/ და ამბულატორიული ავტომატიზმები. აღნიშნული მდგომარეობანი ან გულყრის შემცვლელის, მისი ეკვივალენტის სახით ვლინდებიან, ან წინ უსწრებენ ან თან სდევენ გულყრას. ე-ის შემთხვევაში თანდათან ვითარდება ხასიათის სპეციფიკური ნიშნები /ეპილეფსიური ხასიათი/ და პიროვნების ტიპური ცვლილებები, რ-იც არაიშვიათად ჭკუასუსტობით მთავრდება. რიგ შემთხვევაში, დაავადების მიმდინარეობის ცალკეულ ეტაპებზე, აღინიშნება ფსიქოზური მოვლენები /ეპილეფსიური ფსიქოზი/.
ე-ის ეტიოლოგია არაა საბოლოოდ დადგენილი. ე-იური დაავადებებისაგან, რაც „გენუინურ, კრიპტოგენურ, იდიოპათიურ“ ეპილეფსიასაც უწოდებენ, განასხვავებენ ე. წ. სიმპტომურ ანუ მეორადე-ს. ამ ტერმინის ქვეშ იგულისხმება სხვადასხვაგვარი ეტიოლოგიის ვადებანი, რომელთა მიმდინარეობაშიც თავს იჩენს ეპილეფსიური გულყრები /თავის ქალის ტრავმა, თავის ტვინის სიმსივნე, თავის ტვინის ინფექციური დაავადებანი, ქრონიკული ალკოჰოლიზმი და სხვა/.
to main page 
top of page