თვითდაკვირვების ერთ–ერთი მეთოდიკური ხერხი ფს-გიაში; გამოიყენება ისეთ შემთხეევაში, „როცა რ-სამე განცდას ჩვენში რაიმე ინტერესი გამოუწვევია და ამის გამო იგი განსაკუთრებით აღგვიბეჭდავს ცნობიერებაში და შემდეგ ვიგონებთ მას“ /დ. უზნაძე/. ასეთი თვითდაკვირვებით მიღებული მასალა, თუმცა არასრულია, მაგრამ მას ერთგვარი საორიენტაციო მნიშვნელობა მაინც აქვს.
Source: ბერულავა ნადეჟდა. ფსიქოლოგიის ცნება-ტერმინთა ლექსიკონი / ნადეჟდა ბერულავა, ზოსიმე ხოჯავა /რედ. ვ. კაკაბაძე. - თბ. : ინტელექტი, 2018. – 408 გვ. : ნახ.;20 სმ. .- ISBN-9789941482694.