A E

ტა ტე ტი ტკ ტო ტრ
ტიპ ტირ ტიტ ტიფ

ტირილი

მწუხარების „გამომხატველი მოძრაობა“. ტ. შეიძლება სხვა მიზეზმაც გამოიწვიოს, მაგ., სიხარულმა, სიმპათიამ, განრისხებამ, ფიზიკურმა ტკივილმა. მაგრამ, როგორც წესი, ტ. სულიერი ტანჯვის, მწუხარების, დეპრესიის ნიშანია. ტ. სპეციფიკურ ად¬ნურ რეაქციად ითვლება. ბ-ვი დაბადებისას კი არ ტირის, არამედ ჭყივანა ხმით ყვირის, ტ–ს ბ←ვი მოგვიანებით იწყებს და ყოველთვის არადამაკმაყოფილებელ სო-მატურ მდგომარეობასთან დაკავშირებით. ამ აზრით, ტ. სასიგნალო მნიშვნელობისაა და მიზანშეწონილ რეაქციას წარმოადგენს. ბ–ვში ყოველი წარუმატებლობა, მარცხი, ფიზ. ტკივილი ტ-ლს იწვევს. ზრდადამთავრებული ტირის მხოლოდ დიდი სულიერი მღელვარების, აუნაზღაურებელი დანაკარგის შემთხვევაში. ტ. უმწეობის ნიშანია. ტ–ის ხელოვნური გამოწვევა ძნელია, ტ. გადამდებია, იწვევს სხვისი წაბაძვის იმპულსს. ტ-ის დროს პირისახის კუნთები მოდუნებულია, ტანი გაუმართავი და მოშვებული. შინაგანად ლაბილური სუბ. უმნიშვნელო მიზეზის გამო ტირის ტ-ის ბიოლოგიური მნიშვნელობა, გარდა სასიგნალო მნიშ-ისა, უთუოდ ისიც არის, რომ მწვავე სულიერი დაძაბულობის შემთხვევაში /სტრესი/ ის, რ~რც რეაქცია, იწვევს დაძაბულობის შენელებას, განმუხტვას.

Source: ბერულავა ნადეჟდა. ფსიქოლოგიის ცნება-ტერმინთა ლექსიკონი / ნადეჟდა ბერულავა, ზოსიმე ხოჯავა /რედ. ვ. კაკაბაძე. - თბ. : ინტელექტი, 2018. – 408 გვ. : ნახ.;20 სმ. .- ISBN-9789941482694.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9