ყოველი გეშტალტი, რ-რც ნაწილთა მთლიანობა, თავისი დასრულებისაკენ ისწრაფვის. შეიძლება გეშტალტს რ-მე ნაწილი აკლდეს, მაგრამ ამ ნაწილს თვითონ გეშტალტი ავსებს. მაგ., თავმოკვეთილი სამკუთხედი, თუმცა სამკუთხედი არ არის, მაგრამ, აღქმაში იგი ისწრაფვის დასრულებისაკენ და განიცდება, რ-რც სამკუთხედი. აი სწორედ ეს „სწრაფვა დასრულებისაკენ“, სისრულისკენ იწოდება გეშტალტის „პრეგნანტობად“. ან კიდევ, როდესაც ჩვენ ტექსტს ვკითხულობთ და სიტყვებში გამოტოვებულ ასოებს ვერ ვამჩნევთ და სიტყვას მაინც სწორად აღვიქვამთ, ესეც იმავე გეშტალტის დასრულებისაკენ სწრაფვის შედეგია. გ. პ. კ. გეშტალტიზაციის ძირითადი კანონია.
to main page 
top of page