იოსებ გიორგის ძე ავალიშვილი

    1920 წლის 10 ივლისს, „ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების“ გამგეობის სხდომაზე  განიხილეს იოსებ გიორგის ძე ავალიშვილის თხოვნა საზოგადოების მიერ მოწონებული არითმეტიკის სახელმძღვანელოს გამოცემის შესახებ. გამგეობას საჭიროდ მიაჩნდა სახელმძღვანელოს დაბეჭდვა, მაგრამ ქაღალდის უქონლობის გამო არ შეეძლო მისი მომავალი სასწავლო წლისთვის გამოცემა. ამავე წლის 30 ოქტომბერს იოსებ ავალიშვილმა თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის პედაგოგიურ საბჭოს აცნობა, რომ ყველასთვის ცნობილი ეკონომიკური კრიზისის გამო იძულებული იყო სხვა დაწესებულებაშიც ემსახურა, რის გამოც არ შეეძლო გიმნაზიაში 18 გაკვეთილი ჩაეტარებინა და იტოვებდა მხოლოდ 6 გაკვეთილს, დანარჩენზე კი უარს ამბობდა.

    იოსებ ავალიშვილი წლების განმავლობაში  თბილისის სახლმწიფო უნივერსიტეტისა და საფინანსო ეკონომიური ინტიტუტის დოცენტი გახლდათ. 1922-1925 წლებში იგი უნივერსიტეტში და თბილისის სხვა ცნობილ დაწესებულებებში საფინანსო ნაწილის გამგედ მუშაობდა. ხოლო 1934 წელს, უნივერსიტეტში შექმნილი მისთვის მიუღებელი გარემოს გამო, ავალიშვილმა პროტესტის ნიშნად, საკუთარი განცხადების საფუძველზე, დატოვა უნივერსიტეტი.  მომდევნო წლები მსახურობდა როგორც მათემატიკისა და საფინანსო დარგის ლექტორი და მასწავლებელი თბილისის სხვადასხვა სასწავლო დაწესებულებებში, აგრეთვე ორი წელი გიორგევსკში და ერთი წელი გურჯაანში იმუშავა, როგორც მათემატიკის პედაგოგმა და ლექტორმა.

    იოსებ ავალიშვილმა  თბილისში "საბუხჰალტრო " (საბუღალტრო) კურსები დააარსა, სადაც, უსახსრობის გამო,  ბევრი უფასოდ იღებდა განათლებას. იგი  არის ავტორი პირველი მათემატიკური ტერმინების ლექსიკონისა  ქართულ-რუსულ და რუსულ-ქართულ ენებზე, რომელიც 1917 წელს საკუთარი სახსრებით გამოსცა, აგრეთვე ავტორია სახლემძღვანელოებისა მათემატიკისა და საფინანსო დარგებში.

   იოსებ ავალიშვილი გარდაიცვალა 1979 წელს.