იასონ მათეს ძე კერესელიძე

    იასონ კერესელიძე დაიბადა 1891 წელს ცნობილი საზოგადო მოღვაწის მათე კერესელიძის ოჯახში. იგი გახლდათ ქართული ლეგიონის მეთაურის და ქართველი ნაციონალისტების ლიდერის ლეო კერესელიძის ძმა. "შვი­ლებს მა­მის სახ­ლით­გან მოჰ­ქონ­დათ მო­ვა­ლე­ო­ბა სამ­შობ­ლო­სათ­ვის ბრძო­ლი­სა, აღტყი­ნე­ბუ­ლი სიყ­ვა­რუ­ლი მისი" - წერ­და ჟურ­ნალ "ბედი ქარ­თლი­სას" ფურ­ცლებ­ზე მი­ხა­კო წე­რე­თე­ლი.

   1913 წლიდან იასონ კერესელიძე გახლდათ "ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების" გორის განყოფილების წევრი.

   საბჭოთა ოკუპაციის შემდეგ, მათე კერესელიძის შვილები - ლეო და გიორგი ემიგრაციაში წავიდნენ, ხოლო იასონი საქართველოში დარჩა.

   1922–1923 წლებში, იასონი საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიისა და საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტის სამხედრო ცენტრის წევრი და ანტისაბჭოთა ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის თვალსაჩინო მოღვაწე იყო. სამხედრო ცენტრის სხვა წევრებთან ერთად ბოლშევიკმა ჩეკისტებმა  იგი დააპატიმრეს და 1923 წლის 20 მაისს თბილისში, დღევანდელი ვაკის პარკის ტერიტორიაზე დახვრიტეს. 

   "გაუმარჯოს ჩემს სამშობლოს, მშვიდობით, ძმებო! გვხვრეტენ ამაღამ" — ყვიროდა სიმონ ბაგრატიონ-მუხრანელი, რაზეც მის სიტყვებს მოჰყვა იასონ კერესელიძის მძლავრი ხმით ნამღერი ეროვნული ჰიმნი "დიდება", რომელსაც სხვა პატიმრებიც აჰყვნენ და ეს იყო მათი უკანასკნელი სიტყვები. 

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, საზოგადოების გორის განყოფილების წევრი (1913-)