კონსტანტინე (კოტე) იოსების ძე სეხნიაშვილი

    1917 წელს მასწავლებელმა კონსტანტინე სეხნიაშვილმა „ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების“ გამგეობას აცნობა, რომ ოჯახური მდგომარეობის გამო საგურამოში დარჩენას ვეღარ შეძლებდა და თანახმა იყო, თელავის ქართულ სასწავლებელში ნაკლებ ჯამაგირზე ემუშავა. მისი თხოვნა დაკმაყოფილებული იქნა და ამავე წლის 24 აგვისტოს საზოგადოების გამგეობამ თელავის განყოფილებას ქართულ სასწავლებელში კონსტანტინე სეხნიაშვილის მასწავლებლად მიღებაზე შეუამდგომლობა წარუდგინა.

   1917-1921 წლებში კოტე სეხნიაშვილი პედაგოგობასთან ერთად თელავის განათლების განყოფილებასაც ხელმძღვანელობდა. იგი იყო გულისხმიერი და ყურადღებიანი ხელმძღვანელი, პროგრესულად მოაზროვნე და კეთილსინდისიერი პედაგოგი. წერა-კითხვის საზოგადოებისგან მიღებული აქვს მრავალი მადლობა და ჯილდო. აქედან მხოლოდ ერთია შემონახული, ლუარსაბ ბოცვაძის ხელმოწერით, რომელიც დათარიღებულია 1911 წლის 6 მაისით.

   პედაგოგიური მოღვაწეობის პარალელურად კოტე სეხნიაშვილი აქტიურად თანამშრომლობდა იმდროინდელ ქართულ პრესასთან. სხვადასხვა საკითხებზე მისი წერილები ქვეყნდებოდა: „განათლებაში“, „კვალში“, „სხივში“, „მოგზაურში“, „ჯეჯილში“ და „ნაკადულში“.

   1921-1924 წლებში ჩაბმული იყო ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობაში და იყო დაპატიმრებული.

   1937 წლის ივლისში კოტე სეხნიშვილი სამშობლოს მოღალატის ბრალდებით დააპატიმრეს და გადაასახლეს შორეულ აღმოსავლეთში, საიდანაც არ დაბრუნებულია.

   კოტე სეხნიაშვილი 1940 წელს გადასახლებაში გარდაიცვალა და მისი დაკრძალვის ადგილი უცნობია. მოგვიანებით იგი რეაბილიტირებული იქნა.

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, წევრი (1907-1923)
• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, საზოგადოების სიღნაღის განყოფილების წევრი (1910-)