შალვა გიორგის ძე შარაშიძე

   შალვა შარაშიძე დაიბადა 1882 წლის 26 მარტს ოზურგეთის მაზრის სოფელ ბახვში, სახალხო მასწავლებლების - გიგო შარაშიძის და ნინო ქიქოძის ოჯახში.

    შალვამ ჯერ სოფელ ბახვის და  შემდეგ ქუთაისის კლასიკური გიმნაზია დაამთავრა. გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ სწავლა გააგრძელა ოდესის უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის და სამედიცინო ფაკულტეტებზე. ასევე დამთავრებული ჰქონდა პეტერბურგის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.

   შალვა აქტიურად იყო ჩაბმული რევოლუციურ მოძრაობაში. იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი. თავდაპირველად მუშაობდა ბოლშევიკების ფრაქციაში, ხოლო შემდეგ მენშევიკებს მიემხრო. შალვას და-ძმა, ქრისტინე და დავითი ასევე აქტიურად მონაწილეობდნენ საზოგადოებრივ-პოლიტიკურ მოძრაობაში და იყვნენ საქართველოს დამოუკიდებელი რესპუბლიკის ეროვნული საბჭოსა და დამფუძნებელი კრების წევრები.

   შალვა გახლდათ მწერალი, სატირიკოსი და ხშირად იბეჭდებოდა იუმორისტულ ჟურნალებში. საზოგადოებაში ცნობილი იყო „თაგუნას“ ფსევდონიმით.

   1911 წელს, მეფის რეჟიმის დროს, დაპატიმრებული იყო პოლიტიკური საბაბით.

   1917 წლიდან გახლდათ საქართველოს მწერალთა კავშირის წევრი.

   1924 წლის აგვისტოს აჯანყების დღეებში, შალვა შარაშიძე ბორჯომში დააპატიმრეს.  ბრალდებები არ წაუყენებიათ, გარდა საქართველოს დამოუკიდებლობის პერიოდში ანტიბოლშევიკური ნაწარმოებების შექმნისა და აგვისტოს აჯანყების დროს ცალკეული საუბრებისა. გარკვეული პერიოდის შემდეგ ეტაპით თბილისში, საქჩეკას განკარგულებაში იზოლაციის მიზნით გადააგზავნეს. იგი  დემონსტრაციულად არ შეუერთდა მწერალთა დეკლარაციას, რომელიც „აგვისტოს ავანტიურას“ გმობდა. გათავისუფლდა საქართველოს სსრ ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის პრეზიდიუმის დადგენილებით, ამნისტიის საფუძველზე.

    1931 წელს საქართველოს საბჭოთა მწერალთა კავშირის რიგებიდან გარიცხეს, როგორც „აშკარა რეაქციონერი და შოვინისტი“.

    შალვა შარაშიძე გარდაიცვალა 1934 წლის 16 მაისს.