სიმონ ლუკას ძე ავალიანი

   სიმონ ავალიანი დაიბადა 1881 წელს ქუთაისის რაიონის სოფელ ოფიჩხეთში. 1900 წელს დაამთავრა ქუთაისის გიმნაზია და უმაღლესი განათლების მისაღებად ოდესაში გაემგზავრა, სადაც ოდესის უნივერსიტეტის ისტორიულ-ფილოლოგიურ ფაკულტეტზე ჩააბარა და რომელიც 1904 წელს დაამთავრა.

   სიმონ ავალიანმა წერა 1905 წელს დაიწყო. დაწერა საკონკურსო შრომა: „Роль земских соборов в эпоху смутного времени“, რისთვისაც ოქროს მედალი მიიღო და ამ შრომის მეორე თავის - „Представительство на земском соборе“  ბიბლიოგრაფიული მიმოხილვა, ფაკულტეტის დადგენილებით, 1910 წელს უნივერსიტეტის გამოცემაში  „Ученые записки“ - დაიბეჭდა. იგი არკვევდა გლეხობის ყოფა-ცხოვრებას ძველი დროიდან დღემდე, ბატონებისა და გლეხების ურთიერთობას, საზოგადოებრივ-ეკონომიურ, სასოფლო-სამეურნეო, სამელიორაციო, საკრედიტო, საკოოპერაციო და სხვ. საკითხებს. წერდა ბიბლიოგრაფიულ წერილებსაც.

   1908 წელს ოდესის უნივერსიტეტის სამაგისტრო გამოცდა ჩააბარა და 1909 წელს იგი პრივატ-დოცენტად აირჩიეს, მაგრამ ოდესის მზრუნველმა არ დაამტკიცა.

    სიმონ ავალიანი ოდესის უნივერსიტეტიდან მალევე დაითხოვეს, როგორც პოლიტიკურად არასაიმედო პიროვნება. 1909-1916 წლებში იგი ოდესის კერძო სასწავლებელში მასწავლებლობდა და სხვადასხვა გამომცემლობებში თანამშრომლიბდა. ოდესის ერთ-ერთ საშუალო სასწავლებლებში რუსეთის ისტორიის კათედრის მასწავლებელიც იყო.

   1912-1916 წლებში ავალიანი  რედაქტორობდა ჟურნალ „Южный кооператор“-ს ოდესაში. იმავე დროს თავმჯდომარე იყო კოოპერატიულ კომიტეტისა და ხელმძღვანელობდა ჟურნალ „Вестник Одесского земства“-ს.

   1916-1918 წლებში სიმონი პეტროგრადის უნივერსიტეტის პრივატ-დოცენტი გახლდათ, ხოლო 1919 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი.

   1919-1920 წლებში სიმონ ავალიანი დამოუკიდებელი საქართველოს პირველი მთავრობის ფინანსთა მინისტრის ამხანაგად დაინიშნა, ხოლო საქართველოში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ საგარეო ვაჭრობის კომისარიატში კოლეგიის თავმჯდომარედ მუშაობდა.

    1921-1922 წლებში სიმონ ავალიანი თბილისის პოლიტექნიკური უნივერსიტეტის რექტორი გახლდათ. ამიერკავკასიის სოციალურ-ეკონომიკური ისტორიის საკითხებზე მას დაწერილი აქვს 50-მდე შრომა.

    ქართულ ისტოგრაფიაში, მეცნიერულად, ერთ-ერთმა პირველმა შეისწავლა 1861 წლის საგლეხო რეფორმის ისტორია ამიერკავკასიაში. ავალიანის გამოკვლევებს დღესაც არ დაუკარგავს მეცნიერული ღირებულება. მან თსუ-ში პირველმა წაიკითხა ლექციების კურსი: კოოპერაციის, დასავლეთ ევროპის ეკონომიკის ისტორიის, საქართველოსა და დასავლეთ ევროპაში მიწათმფლობელობის, საქართველოში აგრარული რეფორმის, XIX-XX საუკუნეებში საქართველოს ეკონომიკის ისტორიის, საქართველოს სამთამადნო მრეწველობის და სხვა საკითხებზე.