ოთარ ანჯაფარიძე

დაიბადა ქ. ბათუმში.

1943 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედივინო ინსტიტუტი.

1943–1946 წლებში იყო ბათუმის სანეპისადგურის მთავარი ექიმი. 1946 წლიდან მუშაობდა მოსკოვის სხვადასხვა სამეცნიერო–კვლევით ინსტიტუტებში. 1963–1965 წლებში იყო სსრკ ჯანდაცვის სამინისტროს ბაქტერიული და ვირუსული პრეპარატების წარმოების მთავარი სამმართველოს უფროსი. იგი იყო მოსკოვის ვირუსული პრეპარატების სამეცნიერო–კვლევითი ინსტიტუტის ერთ–ერთი დამაარსებელი და დირექტორი 1953–1963 წლებში და 1965 წლიდან. 1976–1990 წლებში იყო რუსეთის მედიცინის მეცნიერებათა აკადემიის ჰიგიენის, ეპიდემიოლოგიის და მიკრობიოლოგიის განყოფილების აკადემიკოს–მდივანი. იგი შეისწავლიდა ვირუსის საწინააღმდეგო იმუნიტეტს და პოლიომელიტის, ცოფის, ენცეფალიტის, წითელას, ყვავილისა და სხვა ინფექციურ  დაავადებათა საწინააღმდეგო ვაქცინების წარმოების მეცნიერულ საფუძვლებს, იკვლევდა ვირუსული ინფექციის ქრონიკული ფორმების ჩამოყალიბების უჯრედოვან მექანიზმს, ადამიანის ლევკოზის ვირუსულ ეტიოლოგიას და კანცეროგენეზის მექანიზმს. იყო ჟურნალ "Acta virusologica"-ს მთავარი რედაქტორის მოადგილე და ჟურნალ "Вопросы вирусологии"–ის მთავარი რედაქტორი 1990 წლიდან. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი(1964), პროფესორი(1967), ვირუსოლოგი.

• რუსეთის ბიოტექნოლოგიის აკადემია, აკადემიკოსი (1990-)
• რუსეთის მედიცინის მეცნიერებათა აკადემია, წევრ–კორესპონდენტი (1971-)
• რუსეთის მედიცინის მეცნიერებათა აკადემია, პრეზიდიუმის მრჩეველი (1990-)
• რუსეთის ჯანდაცვის სამინისტროს ვაქცინებისა და შრატების კომიტეტი, თავმჯდომარის მოადგილე
• უჯრედთა კულტურების საერთაშორისო კომიტეტი, წევრი

• ლენინის ორდენი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი