ლეონტი ვასილის ძე ელიაშვილი

დაიბადა სოფელ გელათში (ტყიბულის საქ. საბჭო). 1920 წელს დაამთავრა პეტროგრადის სამხედრო-სამედიცინო აკადემია. ცნობილი მეან-გინეკოლოგი. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, სადისერტაციო შრომა - ”საკვერცხეები საშვილოსნოს ამოკვეთის შემდეგ” (1930). 1943-1958წწ. განაგებდა თბილისის ექიმთა დახელოვნების სახელმწიფო ინსტიტუტის მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრას; მისი თაოსნობით გაიხსნა პირველი სამკურნალო სამშობიარო სახლები საქართველოში, 1937 წელს 2 სამშობიარო სახლი თბილისში, შეიქმნა ქალთა კონსულტაციები; იკვლევდა საკვერცხეების მორფოლოგიასა და ფუნქციას საშვილოსნოს ამოკვეთის შემდეგ, ნიკოტინის გავლენას ქალის სასქესო სფეროზე, ქალის სასქესო ჯირკვლების ინკრეტულ ფუნქციას, საქართველოში სამეანო-გინეკოლოგიის დახმარების განვითარების საკითხებს; მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები; მეან-გინეკოლოგი, ჯანდაცვის ორგანიზატორი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი(1930), პროფესორი(1936). ქალთა კონსულტაციების ერთ-ერთი ორგანიზატორი საქართველოში.

• თბილისის მეან-გინეკოლოგთა სამეცნიერო საზოგადოება, წევრი (1955-1958)

• 1957 - საქართველოს მედიცინის დამსახურებული მოღვაწე

• საკვერცხეები საშვილოსნოს ამოკვეთის შემდეგ : ექსპერიმენტალურ-მორფოლოგიური გამოკვლევა (ავტორი). - ტფილისი, ტფ. უნ-ტის გა-მა, 1930. - 183 გვ.