გიორგი ივანეს ძე ბადრიძე

დაიბადა ქ. ქუთაისში. 1894 წელს დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი. პროფ. ნ. ფილატოვის მოწაფე. სხვადასხვა დროს მუშაობდა თბილისში -  1894-1896 მოსკოვის შინაგან სნეულებათა კლინიკის ორდინატორად,  1896-1898 მიხეილის (ახლანდელი ქალაქის V) საავადმყოფოს ორდინატორად თერაპიულ განყოფილებაში, ხოლო 1898-1906 დაბა ნახჩევანის ექიმად, 1906-იდან გარდაცვალებამდე მუშაობდა ქუთაისში - სასწავლებლის ექიმად. მისი თაოსნობით დასაცლეთ საქართველოში გაიხსნა ბავშვთა სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულებები და თავშესაფრები. მისი შრომები ეხება მედიცინის ისტორიის, ჰიგიენის, სიბერის, მემკვიდრეობის, ფილოსოფიის და სხვა საკითხებს. ეწეოდა პუბლიცისტურ მოღვაწეობას.  ქართულ ჟურნალ-გაზეთებში ("მოამბე", "განთიადი", "ივერია", "დროება", "სამშობლო", "ჩვენი ქვეყანა" და სხვა) აქვეყნებდა სამეცნიერო-პოპულარულ სტატიებს მედიცინის ისტორიის, ჰიგიენის, ფილოსოფიის და სხვა საკითხებზე. ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას ქუთაისის გიმნაზიებში (ასწავლიდა ჰიგიენას). იყო ქუთაისის სამედიცინო საზოგადოების ერთ-ერთი ფუძემდებელი და თვალსაჩინო წევრი. საზოგადო მოღვაწე.

• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, საზოგადოების ქუთაისის განყოფილების წევრი (1913-)