ივანე გრიგოლის ძე კონიაშვილი

   დაიბადა ქ. თბილისში. 

1913 წელს დაამთავრა პეტერბურგის სამხედრო-სამედიცინი აკადემია.

გამოჩენილი კურორტოლოგი და ფიზიოთერაპევტი. 1924–1930წწ. დახელოვნდა საფრანგეთში, იტალიაში, ჩეხო-სლოვაკიაში, გერმანიაში. პროფ. ნორდენის, ბიკელის, აკად. ა. ალადაშვილის მოწაფე. 1930–1936წწ. თბილისის უნივერსიტეტის, შემდგომში სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის ფიზიოთერაპიის და კურორტოლოგიის კათედრის გამგე, ერთდროულად, 1928–1938წწ. თბილისის კურორტოლოგიის და ფიზიოთერაპიის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის პირველი დირექტორი. პირველმა დანერგა საქართველოში ბიოქიმიური მეთოდები კურორტოლოგიაში. მისი შრომები ეხება შაქრიან დიაბეტს, ბორჯომის წყლის მოქმედების გავლენის შესწავლას ორგანიზმის ჟანგვა-აღდგენით პროცესებზე და სხვა. იყო საქართველოს ანტირევმატული კომიტეტის ორგანიზატორი და პირველი თავმჯდომარე. იყო კურორტოლოგი და ფიზიოთერაპევტი. პროფესორი (1935).

   გაასამართლეს, ბრალად ედებაოდა, რომ კონიაშვილი იყო კ/რ ორგანიზაციის აქტიური წევრი, რომელიც მოქმედებდა საქართველოს ჯანდაცვის სახალხო კომისარიატის სისტემაში. 1925 წლიდან კონიაშვილი იყო პოლონეთის სადაზვერვო სამსახურის აგენტურის წევრი. დაპატიმრებამდე ჰქონდა მუდმივი კავშირი პოლონეთის დაზვერვის რეზიდენტებთან თბილისში და ინტენსიურად ეწეოდა ჯაშუშურ-სადაზვერვო საქმიანობას. იმყოფებოდა საქართველოს შინსახკომის შიდა საპატიმროში. სასჯელის ზომა: დახვრეტა, პირადი ქონების კონფისკაცია. სხდომის თარიღი: 09/25/1938. დახვრეტის თარიღი: 10/26/1938 

რეპრესირებულია და სიკვდილის შემდეგ რეაბილიტირებული.