ვასილ ბაბუხადია

დაბადების ადგილი: ქ. ტყიბული.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტი 1938 წელს.

II მსოფლიო ომის დროს იყო დივიზიის წამყვანი ქირურგი. 1946–1971წწ. მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის პედიატრიული ფაკულტეტის ზოგად ქირურგიულ კათედრაზე, 1971–1973წწ. იყო ამავე კათედრის პროფესორი, 1973 წლიდან კი უროლოგიის კათედრის გამგე. ვ. ბაბუხადია შეისწავლიდა თირკმლის პარენქიმის რეგენერაციას ჰიდრონეფროზის პირობებში, შარდ-კენჭოვან დაავადებას, საშარდე გზების ინფექციას, წინამდებარე ჯირკვლის ადენომას. იკვლევდა საექიმო ეთიკისა და დეონტოლოგიის საკითხებს. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები, მ. შ. საბრძოლო ორდენი. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი(1967), პროფესორი(1972). ქირურგ-უროლოგი. 

• საქართველოს სამედიცინო-ბიოლოგიურ მეცნიერებათა აკადემია, ნამდვილი წევრი (1995-)

• 1994 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
• 1978 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• შარდ-სასქესო ორგანოების არასპეციფიკური ანთებითი დაავადებები (ავტორი). - თბილისი, 1990. - 30 გვ.
• უროლოგია : დამხმარე სახელმძღვანრლო საშ. სამედიცინო სასწავლებლის მოსწავლებისათვის (ავტორი). - თბილისი, 1989. - 127 გვ.
• ექიმის ფიცი და საექიმო ეთიკის ზოგიერთი საკითხი (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1987. - 119 გვ.
• ამბულატორიული უროლოგია (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1980. - 184 გვ.