 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 122 | გვერდი: 1 / 7 |
- მე ვერას ვერ ამებულმან
- მე, რომელმაც ვერაფრით გავიხარე =29. ფრიდონისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; 628 ; ; (ა) „დღესა ერთსა მე და ფრიდონ ნადირობას გამოვედით,; (ბ) ზღვასა ზედა წაწურვილსა ქედსა რასმე [სრულად »»]
- მე ვითა ვთქვა წვევა თქმისა
- როგორ გითხრა, თქვი-მეთქი? =9. შეყრა ტარიელისა და ავთანდილისა; ; 286 ; ; (ა) „ქალი ადგა და წავიდა მის ყმისა მოსაყვანებლად; ; (ბ) „არ ეწყინაო“, უამბობს, არს მისად მაგულვანებლად, ; (გ) ხელი [სრულად »»]
- მე ვინ ვარ და ანუ შენო
- ვინ მე და ვინ შენ? შენთან რა საქმე მაქვს?! =8. ამბავი ავთანდილისა ასმათს რომ ეუბნების ქვაბს შიგან; ; 235 ; ; (ა) ჩამოვიდა, ცხენი ახსნა, მისგან ხესა გამობმული, ; (ბ) ზედა შეჯდა, გაემართა, [სრულად »»]
- მე თვით
- მე ხომ =31. დათხოვა ავთანდილისა როსტევან მეფესთანა და ვაზირის საუბარი; ; ; 734 ; ; (ა) „რა გათენდა, შეეკაზმა, ყმა გავიდა ადრე გარე;; (ბ) იტყვის: ნეტარ, მიჯნურობა არ დამაჩნდეს, [სრულად »»]
- მე ნუ მეჭვ
- ჩემგან ნუ მოელი =11. ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა, პირველ რომ გამიჯნურდა; ; 346 ; ; (ა) კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა: ; (ბ) დღესა ერთსა მე და მეფე მოვიდოდით, გვენადირა; ; [სრულად »»]
- მეაბჯრე
- საჭურველმტვირთველი, რაინდის მსახური, რომელიც მას ბრძოლაში გვერდით ახლავს =7. ავთანდილისაგან მის ყმისა ძებნად წასლვა; ; 182 ; ; (ა) ამ საქმესა მემოწმების დიანოსი ბრძენი, ეზროს: ; (ბ) [სრულად »»]
- მეამის
- მეამებოდა =27. ამბავი ნურადინ-ფრიდონისა, ოდეს ტარიელ შეეყარა ; ; 597 ; ; (ა) „ღამით მევლო, მოვიდოდი, ზღვისა პირსა აჩნდეს ბაღნი,; (ბ) ჰგვანდა, ქალაქს ვეახლენით, ცალ-კერძ იყვნეს კლდეთა [სრულად »»]
- მეამნეს
- მეამნენ, მესიამოვნენ =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) [სრულად »»]
- მეარმებოდა
- არმად მიხდებოდა, აღარ მეხალისებოდა ხოლმე =19. წიგნი ტარიელისა ინდოთ მეფის წინაშე და გამარჯვებით შემოქცევა; ; 469 ; ; (ა) „წიგნი დავწერე: „მეფეო, სვემცაა თქვენი სვიანად! ; (ბ) მე ხატაელთა [სრულად »»]
- მებრძოლთა
- მოწინააღმდეგეთა, მასთან შემბრძოლებელთა =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ [სრულად »»]
- მებრძოლნი
- მოწინააღმდეგენი, მტრები =19. წიგნი ტარიელისა ინდოთ მეფის წინაშე და გამარჯვებით შემოქცევა; ; 469 ; ; (ა) „წიგნი დავწერე: „მეფეო, სვემცაა თქვენი სვიანად! ; (ბ) მე ხატაელთა მიმუხთლეს, თუცა [სრულად »»]
- მეგება
- მომეგება =19. წიგნი ტარიელისა ინდოთ მეფის წინაშე და გამარჯვებით შემოქცევა; ; 469 ; ; (ა) „წიგნი დავწერე: „მეფეო, სვემცაა თქვენი სვიანად! ; (ბ) მე ხატაელთა მიმუხთლეს, თუცა მათ ეცა ზიანად. ; [სრულად »»]
- მეგვიპტელნი
- ეგვიპტელები =40. წასლვა ავთანდილისაგან ფრიდონისასა; ; 960; ; (ა) ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნვებ, რა ზნე გჭირსა?; (ბ) ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა!; (გ) სად წაიყვან [სრულად »»]
- მეგონებოდის
- მაგონდებოდა =19. წიგნი ტარიელისა ინდოთ მეფის წინაშე და გამარჯვებით შემოქცევა; ; 469 ; ; (ა) „წიგნი დავწერე: „მეფეო, სვემცაა თქვენი სვიანად! ; (ბ) მე ხატაელთა მიმუხთლეს, თუცა მათ ეცა [სრულად »»]
- მედგრად
- მრისხანედ =26. ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა; ; 573; ; (ა) „ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე;; (ბ) რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე!; (გ) მას [სრულად »»]
- მედვა
- მქონდა =24. ტარიელისა და ნესტან-დარეჯანის თათბირი და გამორჩევა.; ; ; 523; ; (ა) „მეტმან სევდამან მიმწურა გულსა დაცემად დანისად.; (ბ) ასმათის მონა შემოდგა, მე ვჯე ლაღი და ჯანი სად; ; (გ) [სრულად »»]
- მედიადა
- დიადად მეჩვენა =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი ჩანგი. ; [სრულად »»]
- მევ
- შემოკლებული „მევე“; ან „მეო, ჩემო თავო“. მაშინ „მევ“ მძიმეებით უნდა გამოვყოთ (ალ. ჭინჭარაული) =43. ამბავი ავთანდილისაგან გულანშაროს მისლვისა; ; 1070; ; (ა) ზღვა გაიარა ავთანდილ, მივა [სრულად »»]
- მევაგლახავად
- მომტირლად, მომდურავად =61. ქორწილი ავთანდილისა და თინათინისა არაბთა მეფისაგან; ; 1557 ; ; (ა) მას დღე ავთანდილ პატრონად ზის და ხელმწიფე ზენია,; (ბ) მასთანა მჯდომსა ტარიელს ჰშვენიან [სრულად »»]
- მეთნების
- მეამება, მესიამოვნება, შემერგება =33. ანდერძი ავთანდილისა როსტევან მეფის წინაშე, ოდეს გაიპარა; ; 796 ; ; (ა) „დაჯდა წერად ანდერძისად, საბრალოსა საუბრისად:; (ბ) „ჰე, მეფეო, გავიპარვი ძებნად [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |